ULAH NYAPIRAKEUN PERKARA NU TEU PIRA

KH JAJA ABDUL JABBAR

Rosululloh SAW. ngadawuhkeun dina salah sawios Haditsna anu unggelna :
"Anjeun ulah rek nyapirakeun tina rupa kahadean kana naon bae perkara”.

Tina Hadits anu ieu tiasa dipaham yen urang ulah nyapirakeun hiji perkara sanajan eta perkara dipandang hina sabab urang teu uninga dimana aya Ridlona Alloh SWT. Nyakitu deui sawangsulna ulah rek nyapirakeun tina rupa kagorengan kana naon bae perkara sanajan eta kagorengan dianggap hina sabab urang teu apal boa-boa dina eta perkara teh ayana bebendu Alloh SWT. Sahingga jadi sabab cilakana diri dina naraka.

PENJELASAN :

Dina raraga milampah hirup di alam dunya urang sebagai hamba Alloh kudu leuwih ati-ati dina ngalakukeun hiji perkara, ulah wani nyapirakeun tina hiji kahadean sok sanajan eta kahadean dianggap hina, saperti nyapirakeun Infaq, Shodaqoh, Sholat awal waktu berjama’ah jeung sajabana.

Aya kisah anu bisa dijadikeun conto ; hiji awewe urang Bani Isro’il anu profesina jadi pelacur dina hiji waktu manehna keur aya di perjalanan. Kulantaran ngarasa halabhab (haus) manehna neangan sumur cai anu tujuanna pikeun ngaleungitken rasa halabhabna. Dina waktu rek turun ka sumur cai katempo aya anjing anu letahna ngelel ker kahausan hayangeun nginum kusabab sumurna jero eta anjing teu bisaeun turun tapi ngan saukur bisa nempokeun cai tina luhureun sumur, timbul tina rasa karunya jeung nyaah eta awewe teh turun ka sumur cai bari ngudar sapatuna anu dijadikeun wadah pikeun nyiuk cai tului eta cai diinumkeun ka anjing.

Menurut para Ulama tina sabab laku lampah eta awewe, dosa anu pernah dilakukeun salila hirupna dihampura jeung meunangkeun Rohmat Alloh SWT.Aya deui tina sapalih contona nyaeta Imam Ghozali dina saba’da pupus, anjeunna kaimpenkeun ku salah sawios sahabatna. Imam Ghozali ditaros :"Tos midamel naon Alloh ka anjeun ?”Imam Ghojali ngawaler :“Kuring teh ditempatkeun di payuneun Alloh (tempat anu Mulya)”Teras Alloh sasauran ka Imam Ghojali :“Ku naon sababna anjeun ditempatkeun dina tempat anu Mulya?”Imam Ghojali ngawaler :“Ku 'amal tina ladang geus ngarang kitab, Sholat Tahajjud, Sholat Dluha jeung sajabana”Teras Alloh ngawaler :“Kuring henteu nampa amal anu eta tapi ku pedah dina hiji waktu anjeun keur ngarang kana hiji kitab aya laleur anu euntreup dina mangsi anjeun hayangeun nginum tuluy anjeun eureun heula tina ngarang kitab mere kasempetan pikeun laleur nyerot kana eta mangsi”.

Tina sapalih kisah anu ieu urang sebagai hamba Alloh anu miharep kana RidloNa ulah wani-wani nyapirakeun hiji perkara sanajan eta perkara dipandang hina, sabab urang teu apal naha dina eta perkara teh aya Ridlona Alloh atawa bebendon Alloh.